A-Infos (tr) DAF, Meydan #44 - Röportaj: "Taşerona Kadro Değil Kapının Önü Göründü Kapının Önünde Direniş Var"

Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi yemekhanesinde çalışırken 7 Aralık'ta işten 
çıkarılan taşeron işçisi Ayfer Dişkaya, 13 Aralık'tan bu yana direniyor. ---- Meydan 
Gazetesi olarak, tam da taşerona kadro yalanlarının söylendiği tarihlerde işten çıkarılan 
Ayfer Dişkaya ile işten çıkarılma ve direniş sürecine, OHAL'de kadın ve taşeron işçisi 
olmaya, hastane- şirket yönetiminin direnişe yönelik tavrına ve büyütülen dayanışmaya dair 
bir röportaj gerçekleştirdik. ---- Meydan Gazetesi: Merhaba, taşeron işçisi bir kadın 
olarak -tam da taşerona kadro yalanlarının söylendiği tarihlerde- işten çıkartıldın, 
ardından direnişe başladın. Bu süreci bize anlatır mısın? ---- Ayfer Dişkaya: Süreç Aralık 
ayında başladı. Çocuğum hastalandığı için şirketi arayıp izin istedim. İki gün işe 
gidemedim. Gittiğim gün beni ofise çağırdılar; -ihtar bile çekilmeden, yasal bildirim bile 
yapılmadan- işten çıkartıldığımı söylediler. Uyumsuz olduğumu, işimde arkadaşlarımla 
geçimsiz olduğumu iddia ettiler, böyle bir problem yoktu. Ben de hiç bir şey söylemeden 
ofisten çıktım.

Ertesi gün arkadaşlarımın yardımıyla ve sendikamla birlikte görüşmeler gerçekleştirdik. 
Hiçbir şey olmamış gibi işime başlamamı söylediler, başladım. Sonra yeniden ofise 
çağırdılar. "Çıkartıldığımı söylediniz ama benim elimde bir kağıdım yok, bir imza atmadım, 
neye dayanarak beni işten çıkartıyorsunuz?" dedim. "Sizin imza atmanıza gerek yok. Siz 
çıksaydınız gerekirdi ama biz çıkarttığımız için imzaya gerek yok." dediler, ofisten 
çıktım. İki hafta kadar hastane ve şirket yönetimiyle görüşmeye çalıştım, olmayınca 
direnişe geçtim. Hastane önünde 51 gün süren bir oturma eylemi, bir nöbet gerçekleştirdim.

İşten çıkarmaların rutin haline geldiği OHAL sürecinde, sen 51 gün yılmadan direndin. Bu 
süreçte hastane ve şirket yönetiminin baskısı oldu mu? Önceden arkadaşın olan işçilerin 
tepkileri nasıldı?

OHAL elbette biz işçilere değil patronlara yarayacaktı, öyle de oldu. Onlar jiplerine 
binip sıcak odalarında otururken bizi bu keyfiyetle işten atamamalılar. Yanlarına kâr 
kalmamalı.

Taşeron ve hastane yönetimi baştan itibaren vurdumduymazdı. Orada uzun süre kaldığım 
halde, kapının önünde duruyor olmam normalmiş gibi davrandılar. Rahatça önümden 
geçiyorlardı, beni görmüyormuş gibi.

İşçilerdense hiç olumsuz tepki görmedim. Ama onlar da maalesef yeterince sahip çıkmadılar 
bana. Hepsi işten atılma tehdidiyle karşı karşıyaydı sonuçta. Sendikam, Devrimci Turizm 
İşçileri Sendikası ise ilk günden itibaren yanımdaydı.

Saniye Evren (Dev-Turizm İş Marmara Bölge Şube Yöneticisi): Taşeronu kaldırdık diyorlar 
ama gerçekler bambaşka. Ayfer'in direnişinin en önemli kazanımlarından biriydi bu; 
taşerona kadro yalanını ayyuka çıkarması.

Tam da hastanede toplu sözleşmenin yapıldığı süreçte sendikalı bir taşeron işçisi olan 
Ayfer'i işten çıkarmak, sendikal mücadeleye patronların tehdidiydi. Ancak Ayfer'in 
direnişi, diğer işçilerin iş güvencesi haline geldi. Hastane de şirket de bundan sonra 
işçileri kolaylıkla işten çıkaramayacağını anladı.

Şimdiye kadar hastane ya da taşeron şirket yönetiminden herhangi bir geri dönüş oldu mu?

Olumlu bir geri dönüş olmadı. Görüşmeler de olumsuz geçti. Zaten hastane yönetimi taşeron 
yönetimine yönlendirerek bu işten sıyrılmaya çalışıyor. Ancak işveren taşeron şirketse üst 
işveren de hastane. Hastane de taşeronun yaptıklarından sorumlu yani.

Taşeron şirket açık bir şekilde beni işe geri almayacaklarını söylüyor. Ama direnirken 
yasal süreci de başlattık. Haksız yere işten atıldım, elbette direnişe devam edeceğim.

Hastane kapısındaki direnişinin 51 gün sürdüğünü söyledin. Çeşitli sebeplerden nöbeti 
sonlandırdın ve başka bir işe girmek zorunda kaldın. Ama direnişi sürdüreceğini 
söylüyorsun. Bunu nasıl gerçekleştirmeyi düşünüyorsun, neler yapmayı planlıyorsun?

Önümüzdeki sürece dair pek çok planımız var; hastane önünde gerçekleştireceğimiz eylem ve 
etkinlikler, basın açıklamaları, farklı noktalarda bildiri dağıtımları sürecek. Direnen 
DHL işçilerini, Kod-A işçilerini de ziyarete gideceğiz. Şimdi başka bir yerde çalışmak 
zorunda olsam da, örgütlü bir taşeron işçisi olarak direnişi sürdürdüğümü, bu işin peşini 
bırakmayacağımı patronlar görecekler.

Saniye Evren: Örgütlü bir tepki bu. Sadece geçinemiyoruz deyip infial yaratmak değil, 
öfkeyi birleştirip örgütlemek ve kapitalizme yöneltmek bugünün ihtiyacı. Sıkıştığımız, 
çözemeyiz dediğimiz sorunlarımızı ancak böyle çözeriz.

Direnişin boyunca seninle dayanışmaya gelenler oldu. Bu dayanışma sana ne hissettirdi?

Bu dayanışma beni daha güçlü kıldı. Yanımda insanlar olduğunu bilmek, benim orada ayakta 
durmamı sağladı. Arkamın güçlü olduğunu bildiğim için direncim her gün biraz daha 
yükseldi. 51 günün sonunda oradan ayrılırken, ben ancak o gün işten çıkartıldığımı 
anladım, direniş boyunca her gün oradaydım ya...

Normal işe gidip döner gibi 51 gün gittim direniş alanıma. Öncesinde çocuklarımı evde 
bırakıp her gün nasıl gidiyorsam işe, çocuklarımın ve kendimin hakkını orada bırakmamak 
için her gün gittim hastane önüne. Herkes yanımdaydı, süreç boyunca hiç yalnız kalmamak 
önemli bir dayanışma örneğiydi.

Röportaj için teşekkür ederiz. Direnişini dayanışmayla selamlıyoruz.

Bu röportaj Meydan Gazetesi'nin 44. sayısında yayınlanmıştır.

hare on Facebook

http://meydangazetesi.org/gundem/2018/03/roportaj-taserona-kadro-degil-kapinin-onu-gorundu-kapinin-onunde-direnis-var/
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe http://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr